«Համազգային»ի ձեռնարկը՝ Հայոց Ցեղասպանութեան զոհ մանուկներու յիշատակին (Յունաստան)

Ո­րոշ նա­խա­ձեռ­նու­թիւն­ներ կ­‘ար­ժա­նա­նան յա­տուկ ու­շադ­րու­թեան՝ ի­րենց մտա­ծու­մի, նպա­տա­կի եւ գոր­ծադ­րու­թեան ո­ճի խորհր­դան­շա­կան բնոյ­թին պատ­ճա­ռով: Էու­թիւնն այն է, որ նա­խա­ձեռ­նու­թեան ներ­քին բնու­թա­գիրն ու բա­ղադ­րի­չը իր մար­դա­սի­րա­կան դի­տա­ւո­րու­թե­նէն ան­դին, շա­րու­նա­կու­թիւ­նը կը կազ­մէ պատ­մա­կան ող­բեր­գու­թեան մը վկա­յա­կո­չու­մին, որ կը վե­րապ­րեց­նէ յու­շը ու միա­ժա­մա­նակ իր պատ­գամ­նե­րը կը տա­րա­ծէ քա­ղա­քա­կիրթ հա­սա­րա­կու­թեան:

Յու­նաս­տա­նի «­Հա­մազ­գա­յին» ­Հայ Կր­թա­կան եւ Մ­շա­կու­թա­յին ­Միու­թեան ­Տո­տէ­քա­նէ­զի (Եր­կո­տաս­նեայ կղզի­նե­րու) մայ­րա­քա­ղաք՝ թրքա­մերձ ­Ռո­տոս կղզիի մաս­նա­ճիւ­ղը՝ «­Տիգ­րան-Եր­կաթ», 1915-ի Ապ­րի­լեան մեր մէ­կու­կէս մի­լիոն ան­մեղ նա­հա­տակ­նե­րու յի­շա­տա­կին, նա­խա­ձեռ­նեց հայ­կա­կան սե­ղան մը սար­քել կղզիի յա­տուկ կա­րի­քի ե­րե­խա­նե­րու հաս­տա­տու­թեան պատս­պա­րեալ պա­տա­նի­նե­րուն եւ պար­մա­նու­հի­նե­րուն, ինչ­պէս նաեւ անոնց դաս­տիա­րակ­նե­րուն ու հսկիչ­նե­րուն հա­մար: Սոյն հիւ­րա­սի­րու­թեան ճա­շե­րը սի­րա­յօ­ժա­րօ­րէն հո­գա­ցած էր ­Յու­նաս­տա­նի ­Հայ Կա­պոյտ ­Խա­չի Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թիւ­նը, ըն­դա­ռա­ջե­լով «­Հա­մազ­գա­յին»ի հրա­ւէ­րին, հա­կա­ռակ որ միու­թիւ­նը կը գտնո­ւէր իր տա­րե­կան սի­րոյ պա­զա­րի ե­ռուն օ­րե­րու նա­խա­պատ­րաս­տու­թեան մէջ:

Ճա­շա­սե­ղա­նի ըն­թաց­քին կը սփռո­ւէր հայ­կա­կան ե­րաժշ­տու­թիւն եւ իւ­րա­քան­չիւր սե­ղա­նի վրայ զե­տե­ղո­ւած էր փոք­րիկ Ե­ռա­գոյն դրօշ մը, իսկ սրա­հին կեդ­րո­նը «­Հա­մազ­գա­յին»ի մե­ծա­ծա­ւալ խորհր­դա­նի­շը:

Ճաշ­կե­րոյ­թին բա­ցու­մը կա­տա­րեց «­Տիգ­րան-Եր­կաթ» մաս­նա­ճիւ­ղի նո­րըն­տիր ա­տե­նա­պետ ­Վա­սի­լի ­Պար­տիզ­պա­նեան, որ խօ­սե­ցաւ միու­թեան, հա­յե­րու պատ­մու­թեան ու ­Թուր­քիոյ կող­մէ գոր­ծադ­րո­ւած 20րդ ­դա­րու Ա­ռա­ջին Ցե­ղաս­պա­նու­թեան մա­սին:

Մանրամասնութիւնները կարդալ այստեղ: