«Անիծուած Նուռը» (Յունաստան)

­Գե­ղե­ցիկ, տպա­ւո­րիչ ու ո­գե­ւո­րիչ։

Այս բա­ռե­րով կա­րե­լի է բնու­թագ­րել ­Հա­մազ­գա­յի­նի «­Նա­յի­րի», «­Նա­նոր» եւ «­Մա­րա­լօ» պա­րա­խում­բե­րու ե­լոյ­թը, որ տե­ղի ու­նե­ցաւ ­Շա­բաթ, 6 ­Մա­յիս 2023-ի ե­րե­կո­յեան ժա­մը 8։00-ին, Ա­յիա ­Փա­րաս­քե­ւիի Ա­մե­րի­կեան ­Գո­լէ­ճի սրա­հին մէջ։
­Ներ­կայ էին ­յու­նա­հա­յոց թե­մի Ա­ռաջ­նորդ ­Գե­ղամ արք. ­Խա­չե­րեան, ­Վե­րա­պա­տո­ւե­լի ­Վի­գէն ­Չո­լա­քեան, ­Գո­քի­նիոյ հո­գե­ւոր հո­վիւ ­Պա­րէտ քհնյ. ­Խա­չե­րեան, Հ.Հ. դես­պա­նու­թեան հիւ­պա­տոս ­Տիգ­րան ­Վար­դա­նեան եւ դի­ւա­նա­գի­տա­կան անձ­նա­կազ­մի ան­դամ­ներ Ան­նա Մկրտ­չեան եւ Ար­մի­նէ Ա­լեք­սա­նեան, Ազ­գա­յին վար­չու­թեան, Հ.Յ.Դ. Կ. կո­մի­տէի, ­Հայ ­Կա­պոյտ ­Խա­չի ու Հ.Մ.Ը.Մ.ի Շրջ. վար­չու­թիւն­նե­րու ներ­կա­յա­ցու­ցիչ ան­դամ­ներ եւ վեց հա­րիւ­րէ ա­ւե­լի հան­դի­սա­տես­ներ։
­Հայ մշա­կոյ­թը մեր ժո­ղո­վուր­դի պատ­մու­թեան ու գո­յա­տեւ­ման հիմ­քե­րէն մին կը հան­դի­սա­նայ։ Իսկ հայ­կա­կան պա­րը, ա­նոր կա­րե­ւոր մէկ մաս­նիկն է։ ­Սոյն գա­ղա­փա­րով շա­ղա­խո­ւած ու ա­ճած ­Հա­մազ­գա­յի­նի պա­րա­խում­բե­րու պա­տա­նի­ներն ու ե­րի­տա­սարդ­նե­րը, պա­տաս­խա­նա­տո­ւու­թեան խոր գի­տակ­ցու­թեամբ, ի­րենց սի­րե­լի պա­րու­սոյ­ցին` Էտ­կար Է­կեա­նի, Ան­նա ­Պօ­ղո­սեա­նի եւ օգ­նա­կան­նե­րուն, ինչ­պէս նաեւ ­Հա­մազ­գա­յի­նի Շրջ. վար­չու­թեան գլխա­ւո­րու­թեամբ, լծո­ւե­ցան ի­րենց նո­ւի­րա­կան ա­ռա­քե­լու­թեան։ ­Պա­րա­խում­բե­րու դպրո­ցա­կան, հա­մալ­սա­րա­նա­կան, աշ­խա­տա­ւոր կամ գոր­ծա­տէր ան­դամ­նե­րու եր­կար ա­միս­նե­րու հե­տե­ւո­ղա­կան, յոգ­նե­ցու­ցիչ ու համ­բե­րա­տար փոր­ձե­րը ի վեր­ջոյ հա­սան ի­րենց գե­ղե­ցիկ ար­դիւն­քին ու նպա­տա­կին։ Ա­ռանց նո­ւի­րու­մի ու զո­հո­ղու­թեան կա­րե­լի չէ պա­հել մշա­կոյ­թը։
­Բաց­ման խօս­քը կա­տա­րեց Անդ­րա­նիկ ­Շահ­պա­զեան։ Ան նախ հրա­ւի­րեց ներ­կա­նե­րը, մէկ վայր­կեա­ն յո­տն­կայս լռու­թեամբ յար­գե­լու ­Հա­մազ­գա­յի­նի ըն­տա­նի­քի եր­կար տա­րի­նե­րու վաս­տա­կա­ւոր ան­դամ ­Մի­քա­յէլ ­Տիլ­սի­զեա­նի մա­հո­ւան յի­շա­տա­կը։ Ետ­քը ան բա­րի գա­լուստ մաղ­թեց ներ­կա­նե­րուն եւ անդ­րա­դար­ձաւ պա­րի ե­լոյ­թի մա­սին յայտ­նե­լով, որ «Ա­նի­ծո­ւած ­Նու­ռը» խո­րա­գի­րով պա­րի ե­լոյ­թի ծրա­գի­րը մշա­կո­ւած էր ան­ցեա­լէն։ ­Քո­րո­նա հա­մա­ճա­րա­կը սա­կայն պատ­ճառ դար­ձաւ ձեռ­նար­կի յե­տաձգ­ման։ Այս­պէս ու­րեմն, պար­տադ­րա­կան դա­դա­րէ մը ետք, ­Հա­մազ­գա­յի­նի պա­րի յանձ­նա­խում­բը ու «­Նա­յի­րի», «­Նա­նոր» եւ «­Մա­րա­լօ» պա­րա­խում­բե­րու ան­դամ­նե­րը լծո­ւե­ցան ե­լոյ­թի պատ­րաս­տու­թեան կա­րե­ւոր ու տքնա­ջան աշ­խա­տան­քին։
Ան յա­տուկ զգա­ցում­նե­րով ու քաղցր յի­շա­տակ­նե­րով լե­ցո­ւած յայտ­նեց, թէ «Ա­նի­ծո­ւած ­Նու­ռը» պա­րի ե­լոյ­թը, նո­ւի­րո­ւած է ­Հա­մազ­գա­յի­նի 1995-2015 եր­կար տա­րի­նե­րու ա­րո­ւես­տա­գէտ ու վաս­տա­կա­ւոր պա­րու­սոյց` ­Յո­վիկ ­Խա­չի­կեա­նի յի­շա­տա­կին։

Մանրամասնութիւնները կարդալ այստեղ: