Յովհաննէս Թումանեան (1869-1923)
Ծնած է 1869-ին, Լոռիի Դսեղ գիւղը (ներկայիս՝ Թումանեան): Թերաւարտ է Թիֆլիսի Ներսիսեան վարժարանէն: Պատանի տարիքէն սկսած է բանաստեղծութիւններ գրել: Ձեռնարկած է զանազան գործերու, առանց երկար մնալու որեւէ ասպարէզի մէջ: 1888-ին ամուսնացած է եւ կազմած բազմանդամ ընտանիք մը: Անկէ ետք ամբոջութեամբ նուիրուած է բանաստեղծութեան եւ հրապարակագրութեան: Մեծ զարկ տուած է մանկական գրականութեան, որուն անմրցելի վարպետն է: Իր գործերէն են՝ «Սասունցի Դաւիթ», «Անուշ», «Թմբկաբերդի առումը», «Դէպի անհունը», «Շունն ու կատուն», «Կաթիլ մը մեղր», «Փարւանա», եւայլն: Թումանեան արեւելահայոց կողմէ ամէնէն սիրուած բանաստեղծն է: Իր գրականութեան հիմնական նիւթերը կը կազմեն հայրենի բնութիւնը, ժողովուրդը, աւանդութիւնները, կենցաղը: Իր յղացումով ու արուեստով գերազանցօրէն հայ բանաստեղծն է Թումանեան,- հայ ժողովրդակա°ն բանաստեղծը: Յ. Թումանեան մահացած է 1923-ին: